dinsdag 25 november 2008

Papa's kleine meissie

Wat vliegt de tijd.
Soms lijkt het wel of ik in een tijdmachine heb gezeten.
Mijn kleine meissie is nu al 1 jaar ,1 maand ,1 week en 1 dag oud.
Pfffffff ,soms valt het allemaal ook niet mee voor een papa.
De tijd is echt heel snel gegaan.Het lijkt nog als de dag van gisteren dat ik ze in mijn handen kreeg voor de allereerste keer.Wat mij is bijgebleven over deze periode is bijna niet op te noemen.Maar alles is aanwezig,vanaf de eerste luier ,eerste lachje,eerste keer zwaaien,rollen,tijgeren,kruipen en nu sprint ze de hele kamer door.Hoogste tijd dus voor papa om ff een stukje te schrijven over zijn gevoel.Weet niet of het wel mogelijk is om dat wat ik allemaal gevoeld heb het eerste jaar ,dat ik dat allemaal onder woorden kan brengen.
De dag dat ze is geboren tot de dag van nu tot in de eeuwigheid zal een ding in ieder geval niet veranderen en dat is mijn onvoorwaardelijke liefde voor mijn gezin.Mijn kleine meissies moet ik eigenlijk zeggen.Want hetzelfde voel ik voor mijn lieve vrouw,Dat en het grootste respect voor haar voor hetgeen wat ze voor ons gezin doet.Evy is een vrolijke,lieve,slimme,mooie,ondeugende,weet wat ze wilt dametje...en dat dank ik aan haar lieve mama waar ze gelukkig de meeste eigenschappen van heeft en natuurlik de goede zorgen.
Als papa is het natuurlijk ook deels aan mij,maar wat soms het meeste tegenval is de tijd.De tijd is als papa de grootste vijand,daar ik natuurlijk veel van huis ben en mn meissie meestal alleen op zondag de hele dag ziet,de rest van de week een aantal uur per dag die ik dan ook optimaal probeer te besteden..Als ik thuiskom van mijn werk roept ze wel volmondig papa en vliegt me om mijn nek.Dat zijn voor mij de tekenen dat ik het in ieder geval best aardig doe dan .hehehe.De tijd,hehehe waar is dat laatste jaar gebleven,nu ligt mijn kleine meissie alleen nog bij me te kroelen als ze ff uit wil rusten,of de fles krijgt.Maar die tijd komt misschien nog wel terug,als ze het niet meer zo druk heeft met de wereld ontdekken.Maar kort samengevat ,
trots op de ontwikkeling van mijn kleine meid,
warm van de liefde die ik van mijn gezin krijg
,benieuwd naar de tijd die nog komen gaat.
verrast door alles wat je ondergaat.
Mijn grootste vijand dat is de tijd
Maar hoe dan ook ,je blijft forever papa's kleine meid.



XXXPapa

Geen opmerkingen: